وای بر شاعری که برده خواننده شود

به گزارش گروه رسانه های دیگر آنا، با این علیرضا بدیع به گفت و گو نشستیم تا برایمان از اوضاع این روزهای ترانه بگوید؛ اینکه خواننده ها سراغ چه شعرهایی می روند و چه چیزی برایشان مهم است. دل پردردی دارد از دوستان شاعرش و حتی از خواننده ها که فقط دنبال شعرهای دم دستی می روند. «تو ماهی و من ماهی این برکه کاشی تو ماهی و من ماهی این برکه کاشی اندوه بزرگی ست زمانی که نباشی اندوه بزرگی ست زمانی که نباشی» این شعر دیگر الان برای همه مخاطبان شعر و حتی موسیقی آشناست؛ شعری که حجت اشرف زاده خوانده است و همه با آن خاطره دارند. شعرهایش عاشقانه است اما اصیل. به قول خودش، شاعر باید شعر خوب بگوید. گفتن شعر سخیف و دم دستی، کاری ندارد. علیرضا بدیع این روزها با انتقاد از خواننده هایی که شعرهای سطحی می خوانند اسمش در همه جا شنیده می شود. شاعری که پنج جلد کتاب شعر دارد و اجرای برنامه در صداوسیما را هم در کارنامه خود دارد. می گوید شاعران حال حاضر باید مثل شاعران گذشته برای خود شأنی قائل شوند و تن به گفتن هر شعری ندهند. ترانه سرایی برای خود ملزوماتی دارد و این ملزومات باید رعایت شود. متن ذیل حاصل گفت وگو ... باحالاش...